บทที่ 555

เจย์รู้สึกสับสนอยู่ในใจ เขารู้สึกถึงความอบอุ่นและความสบายใจที่แม่และจอร์แดนมีความรักซึ่งกันและกันอย่างมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง มันทำให้เขานึกถึงแองเจลีนและตัวเขาเอง ในช่วงชีวิตนี้เขาพร้อมที่จะรักเธอตลอดไปและตั้งใจที่จะใช้ชีวิตร่วมกับเธอไปทั้งชีวิต เขามีความรักที่มั่นคงไม่เปลี่ยนแปลงและตลอดไปสำหรับแองเจลีนเช่นเดียวกับที่จอร์แดนมีต่อโคลอี้ ในขณะนั้น เขาคิดว่านั่นจะเป็นความจริงที่ว่า บางทีเขาอาจเป็นลูกที่มาจากความรักของจอร์แดนและโคลอี้หรือเปล่า? เขาลุกขึ้นและค่อย ๆ เดินไปที่บันได จอร์แดนที่ยังคงกอดผู้หญิงที่เขารักต่อไปในขณะที่เขากำลังจ้องมองเจย์อย่างไม่เต็มใจ เขาตะโกนใส่เจย์ “เจย์ อาเรส นายมันใจร้ายเหมือนเขา” เจย์เมินเฉยต่อจอร์แดนและก้มหน้าลงในขณะที่เขาถามแม่อย่างอ่อนโยนว่า “บอกผมหน่อยสิ คุณรักผู้ชายคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าผมไหม?” ผู้หญิงคนนั้นพยักหน้า บางทีสิ่งนี้อาจบีบคั้นหัวใจของเธอ น้ำตาของเธอจึงเริ่มไหลออกมา “เขาเป็นผู้ชายคนเดียวที่ฉันรักในชีวิต ลูกแม่ ได้โปรดอย่าทำให้เรื่องมันยากสำหรับเขามากไปกว่านี้เลย” เจย์แสดงความเจ็บปวดขณะที่เขาพยายามระงับมันไว้ในใจ “งั้นบอกมาผมสิ ว่าใครเป็นพ่อ