บทที่ 583

สิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นความสง่างามที่ไม่มีใครเทียบได้กลับกลายเป็นความโกลาหลวุ่นวาย แองเจลีนจ้องไปที่เขาด้วยความตกใจขณะที่น้ำตายังคงไหลรินออกมาไม่หยุดหย่อน เธอรู้สึกคร่ำครวญอย่างมากจนต้องเอามือมาปิดปากเอาไว้เพื่อไม่ให้เสียงสะอื้นของเธอหลุดออกมาให้ได้ยิน เธอใช้เวลา 18 ชั่วโมงอยู่ข้างในกับเขา เฝ้าดูเขาอยู่เงียบ ๆ โดยไม่ดื่มน้ำหรือทานอาหารอะไรเลย หมอได้เดินเข้ามากระตุ้นบอกเธอให้หาอะไรทานหลายครั้ง แต่หมอได้รับคำตอบที่ไม่สบายใจจากแองเจลีนทุกครั้ง “ฉันขออยู่กับเขาต่ออีกนาน ๆ นะ” เธอไม่เคยคิดที่จะฟังเขาเลยในชีวิตนี้ เขาคิดแผนการที่จะผูกเธอไว้กับเขา ในขณะที่เธอคิดที่จะหาข้อแก้ตัวเพื่อหาข้ออ้างที่จะทิ้งเขาไปเสมอเช่นกัน บางทีเขาอาจจะไม่ต้องทนทุกข์กับการถูกซุ่มโจมตีแบบนี้ หากไม่ใช่เพราะพฤติกรรมที่ดื้อรั้นและหุนหันพลันแล่นของเธอ แม้ว่าจะไม่มีทางรอดจากการถูกซุ่มโจมตี อย่างน้อยถ้าหากเธอยังอยู่เคียงข้างเขาในเวลาแบบนั้นได้และเขาจะไม่ต้องเดินบนเส้นทางนี้เพียงลำพัง ผลของยาชาเริ่มหมดฤทธิ์และเจย์เริ่มรู้สึกว่าจิตใจของเขาค่อย ๆ ปลอดโปร่งจากการหลับใหลเป็นเวลานาน สติของเขายังคงมึนงงและเขายังคงรู้สึกสะ