บทที่ 708

ชายคนนั้นแสดงรอยยิ้มออกมา “ดูเหมือนว่าผมได้ช่วยสาววายร้ายซะแล้ว จริง ๆ ตอนนั้นคุณควรจะต้องตายไปแล้วถ้าไม่ใช่เพราะผม” แองเจลีนเหลือบมองอย่างประหม่าที่ถุงน้ำเกลือ “คุณให้น้ำเกลือฉันด้วยวิธีนี้เหรอ? คุณใช้ไม้ค้ำยันไม่ได้เหรอ?” “ผมถือว่ามันเอาไว้ช่วยคุณ แล้วคุณยังไม่พอใจอีกเหรอ?” ชายคนนั้นมองไปที่แองเจลีนอย่างเหลือเชื่อ “คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร?” การแสดงออกของเขาทำให้ดูเหมือนว่าเธอควรรู้สึกเป็นเกียรติที่เขาทำทุกอย่างเพื่อเธอ “ฉันไม่สนใจหรอกว่าคุณเป็นใคร สำหรับฉัน คุณคือผู้กระทำความผิด คุณควรรับผิดชอบกับเรื่องที่ทำร้ายฉัน” ชายคนนั้นยกริมฝีปากของเขาขึ้น ในขณะที่เขาพูดอย่างเกรี้ยวกราด “มันเป็นเพราะคุณต่างหากที่วิ่งเข้ามาพุ่งชนรถของผม คุณทำไฟหน้ารถของผมเสียหายด้วยซ้ำ คุณต้องรับผิดชอบให้ผมต่างหาก” แองเจลีนกล่าวว่า “ฉันไม่มีเงินหรอกนะ แต่ฉันมีเพียงชีวิตของฉัน คุณเอามันไปก็ได้นะถ้าคุณต้องการ” ชายคนนั้นยิ้มเมื่อเขารู้ว่าเธอมีบางอย่างในตัวเธอ “โอ้ ไม่เป็นไรดีกว่า คุณไม่สามารถซื้อไฟหน้ารถของผมได้หรอก สิ่งที่คุณต้องทำเพื่อชดใช้ให้ผมก็คืออยู่ในบ้านและดูแลต้นไม้ให้ผมก็พอ” แองเจลีนปฏิเสธทันที “ฉัน