บทที่ 822

“เท่าไหร่?” บางทีตระกูลยอร์กอาจรวยเกินไป ดังนั้นทุกครั้งที่ลูกหลานขอเงิน คุณท่านจะไม่ถามเหตุผลว่าทำไม คาร์สันมองไปที่โคล “นายน้อย คุณท่านถามคุณว่าต้องการเท่าไหร่ครับ?” โคลตอบว่า “ไม่จำกัด” คาร์สันเปลี่ยนคำพูดของโคลว่า “นายน้อยบอกว่ายิ่งมากยิ่งดี” คุณท่านรู้สึกรำคาญ “ในที่สุดเจ้าโง่ก็รู้วิธีใช้เงินแล้วสินะ?” คาร์สันถึงกับพูดไม่ออก จากนั้นเขาก็มองโคลอย่างระมัดระวัง คุณท่านมักจะบ่นอยู่เสมอว่านายน้อยไม่รู้ว่าจะใช้เงินอย่างไร แต่นายน้อยทำตามเป้าหมายอยู่เสมอ ดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลาใช้จ่ายเงินมากนัก ดังนั้นคุณท่านจึงตั้งฉายาว่า 'เจ้าโง่' ให้โคล คุณท่านรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาจึงถามว่า “ทำไมเขาถึงต้องการเงินมากขนาดนั้น?” คาร์สันตอบอย่างตื่นเต้น “คุณท่านครับ นายน้อยกำลังมีความรัก” โคลจ้องไปที่คาร์สันอย่างโกรธจัด “หุบปาก” ที่นั่น คุณท่านทุบมือลงบนโต๊ะอย่างตื่นเต้น จากนั้น เขาก็ร้องส่งเสียงด้วยความเจ็บปวด “โอ้! ในที่สุดความเห็นแจ้งได้เกิดขึ้นกับนายแล้ว! หากนายไม่ได้เริ่มมองหาผู้หญิง เราจะเริ่มสงสัยรสนิยมทางเพศของนายแล้วจริง ๆ ยอดเยี่ยม! ลูกฉันก็เป็นคนปกติเหมือนชาวบ้านเขานะเนี่ย!”