บทที่ 40

อ่า... แลนซ์ เป็นแลนซ์เมื่อเก้าปีก่อนหรือเปล่า? ฉันครุ่นคิดอยู่พักใหญ่กับเรื่องนี้ นานมาก นานมาก ๆ ในขณะนั้น ฉันใช้เวลานานมากจนเจ้าของเสียงนั้นนึกว่าจะไม่ตอบกลับอีกแล้ว จากนั้น ฉันก็ตอบว่า "ใช่" ใช่ แต่ยังไม่ใช่ ซัมเมอร์พูดถูก ดิกสันเป็นคนที่อยู่กับฉันมาตลอดสามปี ดิกสันยังเป็นคนที่ฉันต้องพัวพันในช่วงระยะเวลาสามปี และเก้าปีที่แล้ว แลนซ์เป็นเพียงเงาที่ฉันไล่ตาม เขาเป็นเพียงแสงแวบหนึ่งจากวัยเยาว์ของฉัน เช่นนั้น ฉันก็รู้สึกขุ่นเคืองจริง ๆ หัวใจของฉันปวดร้าวอย่างมากเมื่อนึกถึงเรื่องนั้น ฉันวางมือบนหัวใจและร้องว่า "ถูกต้อง ฉันชอบเขา เขาเป็นแสงสว่างเดียวที่ฉันใฝ่หาในวัยเยาว์" แต่แสงนี้เป็นพี่ชายของสามีเก่าของฉัน! ฉันรู้สึกเศร้าอย่างท่วมท้นและอดไม่ได้ที่จะร้องไห้ "ฉันปกป้องความรักนี้อย่างมีความสุข และติดตามเขาอย่างเงียบ ๆ ไม่ว่าเขาจะปฏิบัติต่อฉันอย่างไร สิ่งที่ฉันต้องการคือเขาปฏิบัติต่อฉันอีกครั้งด้วยความอบอุ่นที่เขาเคยปฏิบัติกับฉันมาก่อน นั่นคงเพียงพอแล้วที่จะทำให้ฉันพอใจ! แล้วตอนนี้มีคนบอกฉันว่าคนที่ฉันชอบและใฝ่หาคือผิดคนตั้งแต่แรก นี่มันน่าตลกแค่ไหน?” บางทีฉันอาจจะมีความทรงจำที่

이전 챕터 40/889 다음 챕터