Kabanata 233

Nakapako si Albus sa lupa, takot na takot sa nilalang na nasa harap niya. Tumatangkad ang nilalang, halos sampung talampakan, at kaunti na lang ang natirang laman, isang kalansay na tinakpan ng manipis at tuyong balat na may halong luntian. Ang ulo nito ay kakaibang anyo, na pinangungunahan ng isang malaking, pulang mata na nakatambad sa ibabaw ng bibig na puno ng matutulis at nakalabas na mga pangil na kumikislap ng malamig na liwanag. Ang mga pangil ng nilalang ay baluktot at hindi magkakasya, nagtatapos sa malalaking mga pangil na parang mga kutsilyo ang mga kuko, at mula sa likod nito ay tumutusok ang mga matutulis na mga pangil na parang mga matatalas na buto. Nagbuga ng mabahong amoy ng pagkabulok ang nilalang, at ang aura nito ay puno ng kamatayan—isang nakakatakot na tanawin. "Netherborn ba ito?" naisip ni Albus, malapad ang mata at nanginginig. Bigla, ang mata ng nilalang ay lumingon sa kanya, at kinaskas ang mga likod na pangil nito sa lupa. Ang buong katawan ni Albus a