Kabanata 1037

Ang mga salitang lumabas sa kanyang bibig ay puno ng matinding inis. Ang malamig niyang mata ay may parehong mapagtaboy na pakiramdam tulad noon. Tinignan ni Madeline ang matigas at seryosong mukhang ito nang walang pag-aasam o liwanag sa kanyang mga mata. "Wag kang mag-alala, di na ako makikipagkita sa'yo. Di na ikaw ang taong mahal ko. Sa sandaling pinili mo si Lana, sinukuan na kita." "Mabuti kung ganyan," Ngumisi si Jeremy sa sulok ng kanyang nakakaakit na labi, "Ayaw ko nang isipin mo pa ako. Alam mo ba na nitong nakaraang mga taon, napagod ako sa pagkapit mo sa akin?" Napagod. Lumalabas na matagal na itong pagod sa pagmamahal at pag-aasam niya dito. Muling nanginig ang malamig na puso ni Madeline. Sa sandaling ito, tumunog ang cellphone niya. Tumatawag si Ryan. Sinagot ni Madeline ang tawag at narinig niya ang maamong boses ni Ryan. "Nasa ibaba ako ng Whitman Corporation. Matagal ka pa ba?" Inayos ni Madeline ang emosyon niya at sumagot, "Ryan, bababa din agad