Kabanata 1539

Sa kabila ng pagiging nakakasakal ng aura ni Carter, hindi nagpakita ng kahinaan si Madeline. Malakas siya, pero hindi rin mahina si Madeline. Ngunit dahil sa kaibahan ng lakas nila, talong-talo ni Carter si Madeline sa aspetong ito. Nakita ni Madeline ang hindi pa niya noon nakikitang mapanlinlang na ngisi sa mukha ni Carter na mukhang isang yelo. “Alam ko na kung anong mukha ang mayroon ang isang babaeng may ganyan kagandang mata at kalmadong pag-uugali. Parang nagdadalamhati si Carter nang sabihin niya ang kasunod na dalawang salita nang nakakapagtaka, “Eveline Montgomery.” “...” Naramdaman ni Madeline na parang may nakumpirma si Carter. Tinikom niya ang kanyang kamao at nang papalag na siya, may kumatok sa pinto. Tok, tok, tok. “Carter, ako ito.” Narinig mula sa labas ang boses ni Camille. Inalis ni Carter ang kanyang kamay na umiipit kay Madeline at itinaas ang kanyang mata nang walang bahala. “Hindi nakakandado ang pinto.” Klik. Tinulak ni Camille pabukas ang