Kabanata 1622

Ang mga kanto ng labi ni Carter ay nanginig habang dahan dahan na naglalakad papunta sa pintuan ng silid. Narinig ni Jeremy ang papalapit na mga yabag ni Carter at hinulaan na baka napansin na siya ni Carter. “Cart.” ANg biglang paglitaw ni Madeline ay nagpahinto kay Carter na malapit nang makarating sa pinto. “Cart, tapos na ako. Pwede na ba akong bumaba para makita ang mga kamag-anak at kaibigan mo?” Tanong ni Madeline na may ngiti. Nang makita niya si Ada na nakatayo sa may loob ng study room, hindi niya mapigilan na magtaka. “Andito rin siya?” Walang emosyon na tinignan ni Carter si Ada at malumanay na ngumiti kay Madeline. “Mero pa tayong oras, kaya bumalik ka muna sa kwarto mo at magpahinga ka muna.” Nagsalubong ang kilay ni Madeline san hiya. “Pwede mo ba akong samahan? Medyo kinakabahan ako.” Tahimik na sumilip si Carter sa may pinto ng study room mula sa kanto ng kanyang mata. Pagkatapos, ngumiti ito at tumango. “Sige, sasamahan kita.” ‘Sige.” Ngumiti si Madelin