Kabanata 1628

Ang reaksyon an ito mula kay Madeline ay parang lunas sa kanyang sugat. Bigla na lang, naramdaman ni Jeremy na ayos lang na nasaktan siya. Natural niyang itinaas ang kanyang kamay, at ang malamig niyang mga daliri ay dumampi sa pisngi ni Madeline. Huminto si Madeline. Hindi sya pumalag. Sa halip, binilisan lang niya ang kanyang paggalaw para balutan ng gasa ang sugat ni Jeremy sa bukong bukong bago niya itinabi nag first aid kit. “Sumama ka sa akin.” Tumayos iya habang nagsasalita. Sa ilalim ng liwanag ng buwan, madali niyang nahanap ang pinto. Naunawaan ni Jeremy kung ano ang ibig sabihin ni Madeline. Tutulungan siya nitong makatakas. Kahit na malamig at walang emosyon ang ekspresyon ni Madeline sa sandaling yun, hindi na ganun ang naiisip ni Jeremy. Nilagpasan ni Madeline ang mga lugar na kung saan madadaanan ng mga gising pa na katulong at dinala niya si Jeremy sa pintuan sa likod. “Umalis ka na.” Malamig pa rin at desidido ang ugali nito. Masunurin na tumango si J