Kabanata 1877

Nanginig ang boses ni Felipe. Maging ang kamay niyang nakahawak sa kandila ay nagsimulang manginig. Sinubukan niyang pigilan ang kanyang luha, ngunit hindi niya mapigilan ang lungkot na bumababa sa kanyang puso. Binalikan niya ang mga alaala niya. Kung naging mabuti lang siya kay Cathy kahit paano, siguro hindi siya masyadong masasaktan sa puntong nahihirapan siyang huminga. Ngunit halos ang dinulot lang niya dito ay luha at sakit ng puso nitong nagdaang mga taon. “Cath, ako mismo ang magpapalaki sa mga anak natin. “Tatandaan ko ang sinabi mo sa akin. Tuturuan ko ang mga anak natin na maging makatarungan at maging mabuting tao ng lipunan.” Taos-pusong nangako si Felipe. Ang titig niyang puno ng luha ay nanatili sa larawan ni Cathy na nakangiti na parang isang namumukadkad na bulaklak. “Cath, magkita ulit tayo sa susunod nating buhay. Pagdating ng oras na iyon, hayaan mong ako ang manligaw sa’yo. Hayaan mong ako ang magmahal sa’yo.” Inabot ni Felipe at marahang pinadaan an