Kabanata 2312

Kaagad na tumingala si Daniel. Isang masiglang at nakakabighaning ngiti ang sumalamin sa kanyang malinaw na mga mata. “Danny,” binati ni Ava si Daniel ng may ngiti. Dahan-dahan na tumayo si Daniel. “Ikaw pala.” “Oo, ako nga.” Bahagyang ngumiti si Ava at tumingala sa screen na nagpapakita ng numero kung sino na ang susunod. “Dan, alam ko na hindi ako pamilyar sa iyo ngayon, pero pakiusap, maniwala ka sa akin. Hindi kita sasaktan.” Tiningnan ni Daniel ang mga mata ni Ava, at ang kanyang emosyon ay naimpluwensyahan nito. “Bakit mo naman sabi ang bagay na iyon?” Mahinahon na ngumiti si Ava. “Alam ko kung paano ako ilarawan ng nanay mo at ni Naya, ngunit hindi ito mahalaga dahil hindi mapepeke kung ano ang totoo. Hindi nila pwedeng ipagpatuloy ang kanilang panlilinlang habang buhay. Kapag bumalik na ang alaala mo, mabibisto na ang mga masamang tao na iyon.” Matapos niyang pakinggan ang mga salita ni Ava, isang medyo nasupresang ekspresyon ang lumitaw sa mukha ni Daniel. “Dan,