Kabanata 2331

Huminto si Ava. Kaagad niyang naintindihan kung ano ang nasa isip ni Tom. Bumuntong-hininga siya, at isang ngiti ang lumitaw sa labi niya. "Inabandona ako ng mga magulang ko noong bata pa ako, pero kamakailan, nahanap nila ako nang magkasunod." Pagkatapos sabihin iyon ni Ava, nagkataon ay natapat sila na pula ang ilaw trapiko. Huminto ang kotse. Lumingon si Tom kaya Ava nang may bahagyang gulat at pagsisisi sa mga mata niya. "Kung totoo ito, nahihirapan talaga akong maniwala na gagawin ng isang talentadong taong kagaya ni Dr. Long ang ganito kaseryosong pagkakamali noong bata pa siya. Hindi kaya hindi lang kayo nagkaintindihan?" "Sa tingin ko, hindi." Itinanggi ito ni Ava. "Tinanong ko sila nang personal kung ginusto nila akong iwan noon at umamin sila." Pagkatapos marinig ang sagot ni Ava, puno pa rin ng pagdududa ang mga mata ni Tom. "Siguro minsan, ang mga bagay na nakikita ng sariling mga mata natin ay hindi ang katotohanan." "Pero totoo na hindi nila ako gusto."