Kabanata 315

“Nagwala talaga sila sayo.” “Kung alam ko lang, hindi ko na sila pinaalis kanina.” “Anong gagawin ko kapag may naiwan na peklat?” “Masakit ba?” Hindi mapigilang magsalita ni Tang Ruochu habang nililinisan ang mga sugat ni Song Anyi. Tahimik na tumingin si Song Anyi kay Tang Ruochu at nakita ang nagaalala niyang mga mata… at kanyang puso. “Sa susunod kapag hinaharap mo ang mga talunan na ‘yon, lumayo ka nalang sa kanila. Naintindihan mo?” Ibinaba ni Tang Ruochu ang kanyang paningin at timitig sa kanya. Dagdag pa niya, “Hindi dahil lumalayo tayo sa kanila ay ibig sabihin ay takot na tayo. Ito ay dahil di na natin kailangan ma-abala na makipag away pa sa kanila. Malinaw?” “Oo, naiintindihan ko.” Tumango si Song Anyi at ngumiti ng napaka-tingkad. “Chuchu, para kang si Mama pag pinagsasabihan ako.” “Talaga? Bakit hindi mo nalang ako tawagin na Mama?” Biro ni Tang Ruochu. Sa hindi niya inaasahan, binuksan ni Song Anyi ang kanyang bibig at sinabing, “Mama… Chuchu.” “Ginawa mo talag