Kabanata 256

Malupit kong sinagot, "Kung may kaunti ka mang katinuan, balikan mo ang lahat ng ginawa mo sa akin. Wala nang paraan na maisip mong may kahit kaunting pagmamahal pa akong natira para sa iyo." Bumangga si Steven sa mesa at tumayo. "Galit ka pa rin ba na pinatulog kita kay Casper?" Inangat ko ang aking baba habang nakasandal sa upuan, tinititigan siya mula sa ibaba. "Iyan lang ba?" Parang hindi naririnig ni Steven ako. "Pero hindi ko na alintana!" Nagmura ako. Sa sandaling iyon, napagtanto ko na hindi ko dapat siya sinundan at kinausap. Nang tumayo ako para umalis, biglang humarang si Steven sa harap ko, blocking ang daan ko. "Anna…" Hindi ko siya pinansin, lumakad na parang wala akong narinig. Tumingin ako pabalik sa kanyang malumbay na anyo at sinabi nang kalmado, "Palagi akong nagpapasalamat na pinili kong iwan ka." … Pabalik sa opisina, si Zane, na masigasig na nagtatrabaho, ay inilagay ang kanyang mga gawain at lumapit sa akin. "Ayos ka lang ba?" tanong niya. Tumango ako. "