Kabanata 260

Ang pag atras ni Arnol ay nagbigay kay Felicia ng pagkakataon. Umalis si Felicia sa kama at hinampas ang lampara sa dingding. Nabasag ang lampara. Pinulot ni Felicia ang isa sa mga pira-piraso at hinawakan ito ng mahigpit sa kanyang kamay. Nahiwa ng matalim na piraso ang kanyang palad, at nagsimulang tumulo ang dugo. Kumapit si Felicia nang mahigpit, ginamit ito bilang sandata para manatili si Arnold. "Lumapit ka ng isang hakbang at lalaslasin ko yang lalamunan mo. Sige, subukan mo ako!" galit na sabi ni Felicia. Galit na galit si Arnold. Hindi siya dapat naging malambot kay Felicia kanina! Ngunit at least ang gamot ay gumagana. Namula ang pisngi ni Felicia, at malabo ang mga mata. Hindi magtatagal hanggang sa mapapagod ni Felicia ang sarili. Yun ang akala ni Arnold. Sa sobrang gulat niya, biglang iginuhit ni Felicia ang piraso ng lampara sa kanyang sariling braso. Agad na naging klaro ang isipan ni Felicia sa sakit, at muling nanumbalik ang talas ng kanyang tingin. "Ikaw..." Nap