Kabanata 1266

Nakita ito ng pari at agad na natakot, kaya’t sinubukan niyang tumakas sa bintana. Ngunit, hindi binigyan ni Andrius ng pagkakataon ang pari na makatakas. Swoosh… Sa isang pagtalon, umikot siya ng dalawang beses sa hangin at matatag na lumapag sa harap ng pari, hinarangan ang tanging daan nito palabas. Kahit mabilis ang pari, ang mga pinsala mula sa dugo ni Andrius ay labis na nagpahina sa kanya, at hindi na maikukumpara ang kanyang bilis sa dati. “Sinubukan mong tumakas?” Luminga si Andrius at ngumiti ng mapanlait. “Hindi mo ba alam na bastos ang kumain at tumakas? Sa Florence, ang mga aso na nangangagat sa tao ay kailangang bitayin!” Sa huling salitang iyon, ipinukol ni Andrius ang kanyang kamao patungo sa pari. Bam! Halos naharangan ito ng pari at sapilitang naitulak pabalik gamit ang suntok. Ngunit, bago siya tumama sa pader sa likod, hinawakan ni Andrius ang kanyang braso at hinampas siya sa lupa. “Sabi ko sa iyo na aalisin ko ang iyong mga ngipin, kaya’t bubu