Kabanata 1771

Talagang hindi katanggap-tanggap! Sumagot si Andrius at patuloy na nagsikap. Sinubukan niyang magpursige hanggang sa wala na siyang natirang lakas, pagkatapos ay nagpahinga, gumaling, at sinubukan ulit. Nagsikap siya hanggang sa sa wakas, nahulog siya sa lupa, hindi na makabangon. Wala na siyang lakas upang makagalaw ng isang daliri. Phwoosh... Sa sandaling iyon, umulan nang malakas mula sa langit. Parang isang buntong-hininga para kay Andrius, ngunit tila nagtatawanan din ito sa kanya. Nakahiga si Andrius nang walang kagalaw-galaw sa lupa, hinayaan ang ulan na bumuhos sa kanya. Sa sandaling iyon, ang kanyang isip ay kasing magulo ng bumubuhos na ulan, hindi makapagpigil ng mahabang panahon. Patuloy siyang nag-iisip. Ang martilyo ay hindi ganoon kabigat, ngunit bakit sobrang nakakapagod ang paghampas dito? Parang nagsisikap na ilipat ang isang bundok! Dagdag pa, sa bawat paghampas, nakaramdam si Andrius ng presyon mula sa kanyang mga meridians na parang malapit na silang maba