Kabanata 142

Tatlong taon. Tatlong taon pa lang ang nakalipas. Kailan pa naging... malandi ang lalaking ito? Matapos magulat sa kanyang mga sinabi, hindi natauhan si Shenie sa mahabang panahon. Gayunpaman, ang salarin ay nakaupo na sa gilid ng kama at sinulyapan ang maliit na bata sa kama. Nagmamadaling lumapit si Shenie at hininaan ang boses, "Hoy, anong tinitingin-tingin mo?" Isang pambihirang kislap ng lambing ang sumilay sa mga mata ni Charles, "I'm very grateful for his existence." Nataranta si Shenie, "Anong ibig mong sabihin?" Bahagyang ngumiti si Charles at tumingin sa kanya. Puno ng lambing ang mga mata niya, "Siya ang tumulong sa iyo mula sa dilim na iyon. Siya ang nasa tabi mo sa loob ng tatlong taon. Siya ang nagpabalik sa iyo sa Brooklyn. Kaya, sobrang nagpapasalamat ako sa kanya." Nawalan ng masabi si Shenie. Tumingin siya sa kanya na may bakas ng pagkalito at pagkalito sa kanyang mga mata, "Bakit hindi mo itanong kung sino ang kanyang ama?" Ngayon, ang buong social media ay napuno ng