Kabanata 150

Nang muling magising si Shenie, ang sinag ng araw ay nagliwanag na sa mga bintanang Pranses. Ang lalaki ay nakatayo laban sa liwanag, at ang malambot na ginintuang sikat ng araw sa umaga ay tila binigkis ang kanyang katawan ng isang layer ng ginto. Nakahiga si Shenie sa malambot na kama at pinagmasdan ang matangkad na pigura na may nakakasilaw at malambot na liwanag na nagbibigay liwanag sa kanyang pangangatawan. Bahagyang umangat ang sulok ng kanyang bibig. Sa hindi malamang dahilan, isang matamis na pakiramdam ang dumaloy sa kanyang puso ng tahimik. "Gising ka ba?" Lumalim ang ngiti ng lalaki at lumapit ito. Maayos na bumagsak ang itim na buhok ng babae sa puting kubrekama. Iyon ay isang portrait na napaka-contrast sa kanyang fair at flawless na mukha, pino at payapa. "Hmm..." Nagpurred siya na parang pusa. Ayaw niyang gumalaw, at sa sobrang pagod niya ay hindi siya makagalaw. Lumapit sa kanya ang lalaki at tumawa, "Napuno na kita ng tubig sa batya, gusto mo bang maligo?" Ayaw gumala