Kabanata 467

Kinuha ni Luna ang tissue kay Joshua at pinunasan ang mga luha sa mukha niya. "Wala akong pakialam kung ano ang iniisip nila," mahinang hikbi niya. Hindi iyon ang unang pagkakataon na hindi siya naiintindihan nina Natasha at Joseph. "Na miss..." Ngumuso si Luna at iniangat ang ulo para pigilan ang pagpatak ng mga luha. "Na-miss ko lang ang Mama ko." Nanigas ang buong katawan ni Joshua. Kumunot ang noo niya at lumingon para tignan siya. "Na miss mo ang Mama mo?" “Oo.” Tumango si Luna. “Sa tuwing nagkakasakit ako, lagi akong ginagawan ng Mama ko ng sabaw ng manok. Ang sabi niya, ang chicken soup ay mabuti para sa ating katawan, kaya mas mabilis akong gagaling kung iinom ako ng marami nito. Noong bata pa ako, hindi ako mahilig uminom ng chicken soup, at palagi niyang inuubos ang mahabang panahon na kinukumbinsi ako na inumin ito. Nagustuhan ko ito habang lumalaki ako, ngunit hindi ko na ito nainom pa." Kasabay nito, huminga siya ng malalim at idinagdag, “Ang pag-inom ng sopas na nilut