Kabanata 167 Inaalam Ang Parte Ng Katotohanan Tatlong Taon Ang Nakaraan

”Michael Luther!” hininaan at binabaan ng matandang bulter ang kanyang boses. “Sigurado akong ayaw mong malaman ni Mr. Stewart tungkol sa nangyaring yoon, hindi ba?!” Ang lalim ng mata ng matandang butler ay pinapakita ang tunay na edad nito, pero kabaliktaran ng katandaan nito ang kanyang mata ay may tingin na mabangis at matapang. Ang lalaki sa kabilang linya ay tumahimik. Ang nagsasalubong na kilay ng matandang butler ay medyo kumalas… ‘Buti naman at natakot ka.’ “Old Man Summers, may nakapagsabi na ba sayo na….” sa kabilang linya ay sarkastikong nang-aasar, “Walang hiya ka talaga?” Nagnginitngit ang ngipin ng matandang butler ang kanyang ngipin nang marinig ang mga salitang yun. Kahit na ganun, masakit niyang sinabi na, “Kung ang p*kpok na ito ay mamatay, mabuti ito para sayo at sa’kin. Sinong may pakialam sa nangyari noon. Lahat ng problema ay masosolusyunan kapag may namatay na tao.” Halatang halata sa tono ng kanyang boses… Ang pagkamatay ng tao ang pinakamadaling daan pal