Kabanata 233 Ang Ironic

Ang pamilyar na init, ang pamilyar na amoy, ang pamilyar… na takot ay inatake ang kanyang pakiramdam! Nanginig siya sa takot at ito ay nakikita sa paraan ng panginginig ng kanyang mga mata kahit na ang mga ito ay nakasara ng maigi. Kahit na ang kanyang labi ay nanginig habang hinalikan niya ito ng malambing. Ang kanyang panginginig ay umabot sa lalaki sa likod niya. Mayroong sakit sa kanyang mata, kalungkutan, pagsisisi… Simula ngayon, ayaw niyang hayaang umasa ang babaeng ito muli! Ayaw niya siyang makaramdam ng takot muli… Iyon ay talagang kasalanan niya. Ang kanyang malakas na kamay ay umakbay mula sa likod, hinahawakan ang kanyang nanginginig na balikat habang siya ay nakaupo sa chair. Ang kanyang labi ay lalong nanlambot, ngunit mayroong lakas na lumitaw sa kanyang braso, na para bang hindi siya hihinto para protektahan ang babaeng nasa kanyang yakap. Oo, alam niya na siya ay natatakot… ngunit hanggat hindi niya siya tinutulak palayo, paano niya magagawang ayawan ang lasa niy