Kabanata 139

Mahinang sumagot sa akin si Zachary, “Hindi.” Hindi niya ako tinanong bilang pang-uusisa kung bakit ako nagsuka ng dugo. Pasimple siyang tumabi at nagbigay-daan para sa’kin. Lumabas ako upang umupo sa sofa at tinapos ang pag-inom ng gamot. Sa pagkakataong ito, ang pakiramdam ng pagduduwal ay hindi na kasing tindi tulad kanina. Pinilit kong lunukin ang gamot at binaling ang ulo ko upang makita si Zachary na nakatayo pa rin sa parehong lugar. Nag-aalangan akong nagtanong, “Babalik ka na ba sa Tong City bukas? Maaari kita ihatid nang personal doon.” “Hindi na kailangan. Pupunta si Luke para sunduin ako.” Tinanggihan ako ni Zachary at hindi ako nadismaya. Magiging mahirap lang naman para sa’min ang makita muli ang isa’t-isa pagkatapos naming maghiwalay ng landas. Humiga ako sa sofa para magpahinga. Biglang lumapit si Zachary at umupo sa tabi ko. Nagulat kong tanong sa kanya, “Hindi ka ba matutulog?” Ipinaliwanag niya, “Hindi ako inaantok. Malapit na rin dumating si Luke.” Papunta na si Luk