Kabanata 345

Dahan-dahang gumalaw ang sasakyan. Nilingon ko nang bahagya ang aking ulo at tumingin sa bintana. Ang banayad na niyebe ay sumayaw sa ilalim ng liwanag ng araw, tulad ng tahimik at dalisay na kaluluwa ng lalaking iyon. Dahil ang Wu City ay siyudad na may madalas na pag-ulan at niyebe, hindi ko gusto ang mga araw na malakas ang niyebe dahil palagi itong mahalumigmig at yelo sa lamig. Ngunit ako ay napamahal sa ganitong uri ng panahon, lalo na ang niyebe sa Finland, lalo na sa Espoo. Napamahal ako sa siyudad na iyon dahil sa isang tao. Iyon ang huling mga salita ni Matandang Master Schick. Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga at babawiin na sana ang aking tingin. Sa pamamagitan ng makapal na kumot ng pagbagsak ng niyebe, bigla kong nakita ang pigura sa tabi ng bintana. May lalaking nakatayo sa tabi ng bintana ng ikalawang palapag na may tuwid at matatag na pustura. Siya ay kasing gwapo pa rin ng dati, kahit na ang kanyang ekspresyon ay malupit at walang puso. Nasa mansyon nga si