Kabanata 675

Nakatuon ang puso ko rito. Kaya mabilis akong kumuha ng payong at tumungo sa hardin! Walang gaanong tao sa hardin at lalong tumahimik dito. Sa pinakamalalim na bahagi ng palasyo, natuklasan ko ang maliit na butas sa ilalim ng dingding. Sapat na ito para magkasya dito ang bata. Nag-squat ako at tumingin sa butas. Pagkatapos ay nakita ko ang piraso ng telang hindi tinatablan ng tubig. Sa ilalim ng telang hindi tinatagusan ng tubig ay pares ng maliwanag na mga mata na parang mga bituing nakatitig sa akin. Ang kanyang mga mata ay talagang maganda, malalim, at kalmado. Kahit na bata pa lang siya. Bigla akong naawa sa kanya! Bigla kong hinangad na huwag niya nang gugulin ang kanyang buhay bilang palaboy. Tiningnan ako ng kanyang mahinahong mga mata at nagtanong, “Sino ka?” Tinanong niya ako sa purong wikang Intsik. Ang kanyang tono ay parang galing siya sa Timog. Marahan akong sumagot, “Ako ang master sa lugar na ito.” “Nagsisinungaling ka. Ang master ng lugar na ito ay ang Duchess.“ Sumagot