Kabanata 1688

Sa isang madilim at tahimik na hanay ng bundok, ang mga matatayog na sinaunang puno ay bumabalot sa lugar sa isang nakakatakot na dilim. Isang mahina at nakakatakot na aura ang bumabalot sa paligid, paminsang pinaputol ng malalayong ugong ng mga hindi kilalang halimaw, na nagdudulot ng panginginig sa katawan. Maraming mga multo ang mabilis na lumapit kay Sebastian. Isa sa kanila ang sumigaw habang titig na titig sa kanya nang may matinding galit, "Sumuko ka na at sumama ka sa amin! Ang pagsuway ay nangangahulugang agarang pagbitay!" Ang kanyang boses ay kasing magaspang at nakakatakot ng ungol ng lobo. "At bakit ko naman gagawin iyon?" tanong ni Sebastian, nagkukunwaring nagagalit habang malalim ang kanyang mga kilay. Sa ilalim ng madilim at nakabibinging kalangitan, ang kanyang ekspresyon ay tila lalo pang malungkot. "Mukhang kahina-hinala ka. Kailangan ka naming dalhin pabalik para sa interogasyon. Kung wala namang mali, natural na palalayain ka," sagot ng lalaki sa mayabang na t