Kabanata 52

Nanatiling kalmado si Lorraine. Nang magising siya at hindi ako nakita, mabilis na sinabi ni Jonas sa kaniya na baka bumaba ako para kumuha ng almusal. Ipinaliwanag ni Jonas na lagi akong nagdadala ng almusal sa kwarto sa mga dating outing namin para makatulog pa sila kahit papaano. Nakinig si Lorraine sa kaniya, bakas sa sulok ng kaniyang labi ang ngiti. Siguro iniisip niya kung paanong hindi napansin ni Yvonne ang mga ginagawa ko kung sobrang mabait naman pala akong tao habang nag-aayos ako ng almusal sa mesa at sinasabihan ang mga bata na pumunta sa banyo para maglinis. Napangiti si Lorraine nang makita na kumakain ako ng almusal pati ang dalawang bata. Hindi madaling mag-asikaso kasabay si Xavier. Nang matapos na kami, basang-basa ang shirt niya mula collar hanggang laylayan. “Bakit naman ganyan ka na ka-basa kung naghilamos ka lang ng mukha ?” Suminghal ako, umiiling ang aking ulo havang inaabot ang towel. “Hindi ka marunong,” Sagot ni Xavier, naglakad na siya papunta