Kabanata 55

Bata lang siya, Cole. Sa tingin mo ba talaga alam ni Xavier ang tunay na ibig sabihin ng maging masaya o malungkot?” Hindi ibig sabihin na may problema na sa pagpapalaki pag nagagalit siya,” sagot ni Yvonne. “Eh ikaw? Kaya mo bang sabihin na kahit kailan ay hindi siya naging malungkot dahil sayo?” Matalim ang mga salita niya, pero napakuyom lang ang aking kamao. “Alam ko na naging dahilan na ako ng lungkot niya. Kaya nakatayo ako dito ngayon para maayos na makipag-usap sayo. Sa tingin mo ba gusto kong sayangin ang oras ko sa ganito?” “Anong sabi mo?” Kumurap si Yvonne, halatang nagulat siya. Hindi pa niya nakikita dati ang ganitong ugali ko—yung hindi ngumingiti at walang balak na padaliin ang mga bagay-bagay. Hindi ako ang Cole na madaling kausap na lagi niyang kinokontrol. “Nagbago ka na, Cole. Wala ka ng puso at masakit ka na magsalita, tulad niya,” dumura si Yvonne, puno ng lason ang boses niya. Kahit na hindi naman binanggit ang pangalan niya, nagdilim ang mata ni Yvonne