Kabanata 687

“Ah!!” Nang tamaan ng kidlat ang malaking ulo ng babaeng multo, nagpakawala ito ng nakakatakot na sigaw. Pagkatapos noon ay napunit ang ulo nito. Gayunpaman, hindi pa rin ito namatay. Hindi nagtagal, muling lumitaw ang isang bagong bungo ngunit ang sukat nito ay mas maliit kaysa sa una nang kalahati. Nakatulala pa rin ang lahat. Ang makapagtawag ng kidlat mula sa kalangitan gamit lamang ang mga kamay...tao pa rin ba ang nilalang na ito? Iyon ay bagay na magagawa lamang ng mga diyos! Maging ang kapatid ni Albert ay nagulat. Nanlaki ang mga mata niya sa galit, parang luluwa na ang mga ito. Nakatitig lang siya nang walang magawa habang ang kanyang mapaghiganting demonyong ulo na kanyang nilinang nang buong pagsisikap ay tinamaan ng kidlat ni Alex. Binawasan ng tumamang kidlat ang antas ng paglilinang niya ng kalahati. Nasasaktan siya dahil ang hindi bababa sa tatlong taong pagsusumikap ay walang kabuluhang naglaho. Galit na galit siyang sumigaw, “G*go, kapal ng mukha mong saktan ang bebe