บทที่ 2

“ขอโทษนะครับคุณเรียกท่านประธานทำไมครับ?” เลขาของ ลู ชินจิน ถามเธอพร้อมกับเดินไปยืนข้างหน้า ลู ชินจิน เพื่อปกป้องเขา ... ทัง โรวชู รีบเดินเข้าไปหาผู้ชายทั้งสองคนนั้นพร้อมกับพยักหน้าและพูดเข้าประเด็นเลยว่า “ฉันได้ยินประธานลู่พูดเมื่อกี้ว่าเขาต้องการหาใครสักคนที่จะแต่งงานด้วย, ไม่ทราบว่าอย่างฉันพอจะได้ไหม” “ห๊ะ?’ เลขาของเขาอุทานขึ้นมาในขณะที่อ้าปากค้างไปที่เธอด้วยความประหลาดใจ ... ลู ชินจินไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้กล้าพูดกับเขาแบบนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเธออีกครั้ง แววตาที่ดูเป็นประกายในชุดแต่งงาน, ทำให้เขาแปลกใจกับภาพที่เห็นตรงหน้าเขา ทัง โรวชูว รู้สึกประหม่าเล็กน้อยในขณะที่เขาจ้องมาที่เขาจ้องมาที่เธอ แม้ว่าเธอได้ถามเขาอย่างชั่งใจแล้ว,แต่เธอไม่แน่ใจว่า ลู ชินจิน จะยอมรับข้อเสนอหรือไม่ ท้ายที่สุดแล้ว คนอย่างลู ชินจิน, คนที่มีครอบครัวเพรียบพร้อมและมีอิทธิพล, จะมีผู้หญิงมากมายที่เขาเลือกเพื่อแต่งงานกับเขาได้, เธอแน่ใจว่าต้องมีผู้หญิงที่โดดเด่นกว่าเธอแน่นอน, เธอถึงได้ถามคำถามที่เขามีโอกาสที่จะไม่เห็นด้วย เวลาเหมือนหยุดไปชั่วขณะ จากนั้นไม่นาน ลูชินจินถามขึ้นมาว่า, “แล้วคู่หมั่นของคุณหล่ะ?” เสียงทุ้มๆที่เต็มไปด้วยความดึงดูดนั้น, ทำให้เขาดูเซ็กซี่และมีเสน่ห์เป็นพิเศษ “เขาไปกับผู้หญิงคนอื่น ฉันพึ่งได้ยินคุณพูดว่าคุณกำลังมองหาผู้หญิงที่จะแต่งงานด้วย, ดังนั้นถ้าคุณยังไม่มีใครในใจ, คุณอยากจะร่วมมือกับฉันไหม? ไม่ต้องห่วงนะ, ฉันทำอาหารล้างจานและเป็นผู้หญิงที่มีไหวพริบรอบคอบ และฉันจะเป็นภรรยาที่ดีฉันจะไม่ใกล้ชิดผู้ชายคนไหน ฉันจะซื่อสัตย์กับการแต่งงาน, ดูแลสามีให้ดี, และจะทำตามคำสั่งทุกอย่าง,” เธอพูดอย่างขี้เล่น ขณะที่ขยิบตา เธอพูดเหมือนมันง่ายราวกับพูดถึงเรื่องดินฟ้าอากาศ เธอไม่กลัวการไม่แยแสของเขาอีกต่อไป เลขาของ ลู ชินจิน หายจากความตกใจทันทีและปากของเขาก็กระตุกด้วยความสยดสยอง “คือผู้หญิงคนนี้จริงจังกับการหาคู่แต่งงานจริงเหรอ? หรือเธอคิดว่ามันเหมือนกับการทำภารกิจฆ่ามอนสเตอร์ในเกมส์เพื่ออัพเลเวล? “และเรื่องของเธอมันเศร้าไม่ใช่เหรอ? “คุณครับ, ผมขอโทษจริงๆแต่…” เลขาของ ลู ชินจิน กำลังปฏิเสธข้อเสนอของ ทัง โรวชูว แต่เขาเห็น ลูชินจินโบกมือเพื่อหยุดและตัดคำพูดเขากลางคัน ... เลขาของ ลูชินจิน ยืนนิ่งด้วยความตกใจ, และก่อนที่เขาจะเห็นว่า, สายตาที่ ลู ชินจิน เหล่ตาจ้องไปที่ ทัง โรวชูว เป็นเวลานาน จนกระทั่งเขาพยักหน้าและพูดว่า, “ได้สิ, ผมจะแต่งงานกับคุณ” “หืมม? นี่เขาพึ่งตกลงกับข้อเสนอของเราใช่ไหมเนี่ย?” ทัง โรวชูว ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เขาพึ่งได้ยิน เธอตกใจที่เขาตอบตกลงแบบไม่มีข้อสงสัยอะไรเลย “เออ… คุณไม่ตกลงเร็วไปหน่อยเหรอ?” ทัง โรวชูว ไม่ใช่คนเดียวที่ตกใจกับคำตอบของเขา, เลขาของเขาก็ตกใจด้วยเช่นกัน “ท่านประธานครับ, เออ… คุณไม่คิดว่ามันแปลกเหรอครับ? พวกเราไม่รู้ที่มาที่ไปของผู้หญิงคนนี้เราควรสืบประวัติของเธอก่อนตัดสินใจดีไหมครับ?” เลขาของเขาพูด เขาโน้มน้าวให้ ลู ชินจิน คิดทบทวนอีกรอบ ... สมัยนี้มีผู้หญิงมากมายที่เที่ยวหลอกผู้ชายเพื่อหวังกอบโกยเงิน, และนอกจากนั้น, ผู้หญิงคนนี้เขาเรียก “คุณลู” ในจังหวะที่เธอเห็นเขา, เป็นไปได้ว่าเธอรู้จักตัวตนของเขา, พวกเขาจะตรวจสอบได้อย่างไรว่าเธอมีแผนการอะไรแอบแฝงอยู่รึป่าว “ไม่จำเป็น,” ลู ชินจิน พูดขึ้นมาอย่างไม่แยแสในขณะที่เขาจ้องไปที่ ทัง โรวชูว “คุณจะไม่เสียใจกับการตัดสินใจที่เราแต่งงานกัน, คุณคิดดีแล้วใช่ไหม?” เขาได้ถามเธอ ... “ใช่ค่ะ, ฉันจะไม่เสียใจ,” เธอพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แสดงให้เห็นว่าเธอตัดสินใจดีแล้ว ... “คุณมีทะเบียนบ้านมาด้วยไหม?” ลู ชินจินถาม เขาไม่ได้จะเร่งรีบสักเท่าไหร่เลย ... “ไม่ค่ะ,” ทัง โรงชูพูดในขณะที่ส่ายหัวไปด้วย ลู ชินจิน มองดูที่นาฬิกาของเขาก่อนที่จะพูดว่า, “ไปเอามาซะ แล้วเจอกันที่ Civil Affairs Bureau ภายใน 1 ชั่วโมง คุณติดขัดอะไรไหม?” “ไม่ค่ะ,” ทัง โรวชูว ตอบโดยไม่ลังเล “ดีมาก มู่ หลิง, พาเธอกลับบ้าน,” ลู ชินจินสั่งเลขาของเขา, คนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา มู่ หลิง “...” ... หนึ่งชั่วโมงต่อมา ทัง โรวชูว และ ลู ชินจิน ได้จดทะเบียนสมรสกันเสร็จเรียบร้อย หลังจากที่เธอเดินออกมาจาก Civil Affairs Bureau, เธอได้ถือหนังสือสีแดงที่ออกมาใหม่ๆ ทุกอย่างดูเหมือนเป็นความฝัน จากนี้ไปเธอเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว, และถึงแม้ว่าสามีของเขาจะไม่ใช่คนที่เธอคิดใว้ตั้งแต่แรก, เธอก็ไม่เสียใจเลย “คุณลูค่ะ, ขอเวลาคุณสักครู่ได้ไหมค่ะ? ฉันขอคุยกับคุณได้ไหมค่ะ?” จู่ๆ ทัง โรวชู ก็ได้พูดกับ ลู ชินจิน, คนที่เดินอยู่ข้างหน้าเธอ ... “ได้สิ,” ลู ชินจิน พูดพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้น และไม่ปฏิเสธคำขอของเธอ ... ทั้งสองคนไปที่ร้านกาแฟใกล้ ๆ และ ทัง โรวชูว นั่งตรงข้ามกับ ลู ชินจิน ลู ชินจินนั่งลงพร้อมกับพูดว่า “คุณต้องการคุยเกี่ยวกับเรื่องอะไรเหรอ?” “ขอโทษที่ถามนะคะ แต่ฉันขอทำข้อตกลงกับฉันสักข้อหนึ่งได้ไหมและฉันหวังว่าคุณจะยอมรับมัน,” ทัง โรวชูถามอย่างไม่มั่นใจ ... มันดูเหมือนมีอะไรผิดปกติพวกเขาพึ่งจดทะเบียนสมรสกันสดๆร้อนๆ “ว่ามาซิ” ลู ชินจิน ขมวดคิ้วเข้าหากันแต่เขาก็ไม่ได้ไม่พอใจกับคำขอของเธอ ... ทัง โรวชู อดไม่ได้ที่จะถอดหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้น, เธอได้รวบรวมความกล้าและพูดว่า, “เราความเก็บเรื่องนี้เป็นความลับก่อนได้ไหม? ฉันมีเรื่องส่วนตัวมากมายที่ยังไม่ได้จัดการและฉันไม่อยากให้มันส่งผลกระทบต่อคุณ แน่นอนคุณสามารถทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการและฉันจะไม่เข้าไปยุ่งมากเกินไป” ลู ชินจิน มองไปที่เธออย่างงงงวย, แต่เขาก็อดทนที่ซ่อนความรู้สึกเอาใว้ในแววตาของเขา เขาใช้เวลาคิดอยู่ครู่นึงก่อนที่เขาจะพูดว่า, “เงื่อนไขของคุณผมสามารถทำให้ได้ แต่ผมก็มีเงื่อนไขเช่นกัน” “บอกมาเลยได้ค่ะ!” ทัง โรวชู พยักหน้าแล้วพูดขึ้น “อย่างแรก, ผมต้องการให้คุณย้ายมาอยู่กับผม ในฐานะคู่สมรส อย่างที่สอง, ผมมีเหตุผลของผม ที่จะทำแต่ผมจะออกสื่อเรื่องนี้และคุณไม่สามารถปฏิเสธได้,” เขาพูด “ฉันตกลงค่ะ,” ทัง โรวชูวพูด เธอไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธเขาตั้งแต่เขาตกลงทำตามคำขอของเธอ หลังจากที่คุยกับเสร็จ ทัง โรวชูวก็ลุกขึ้นแลละออกจากร้านไป มู่ หลิง เดินเข้ามาหลังจากที่ ทัง โรวชูวเดินออกไป เขามองไปที่ ลู ชินจิน ทนไม่ไหว และพูดออกมาว่า, “ท่านประธานครับ, ท่านแน่ใจแล้วใช่ไหมครับที่จะไม่ให้ผมสืบประวัติของของคุณทัง?” ลู ชินจิน ถามเขาเกี่ยวกับประวัติของเธอ ถ้ามันเกี่ยวกับผู้หญิงคนอื่น, มองหาเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ได้ไหม? มันผิดปกติมาก! “มันเป็นเรื่องธรรมดาฉันจะสืบประวัติของเธอ ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าทำไมเธอถึงยอมแต่งงานกับคนแปลกหน้า,” ลู ชินจิน พูดพร้อมกับเม้มริมฝีปาก, และทำตาครุ่นคิด ... “ครับ, ผมจะรีบจัดการ แต่ท่านประธาน…” “ฮืมม?” “ผมมีคำถามครับ คุณเคยเจอคุณทัง มาก่อนรึป่าวครับ?” ถ้าไม่ใช่ทำไมเขาถึงไม่ถามอะไรและตกลงแต่งงาน? มันดูไม่ใช่เขาเลย ลู ชินจิน ไม่ตอบคำถามของมู่หลิง เขามองเธอที่เดินออกไปพูดแบบยิ้มๆ, “จากนี้ไปคุณควรเรียกเธอว่า คุณผู้หญิงลู”