บทที่ 2091

เขากำไม้เท้าแน่นขึ้นและเริ่มถ่ายเทพลังที่แท้จริงของตัวเองลงไป อักษรรูนเพื่อนจากด้านหนึ่งไปยังอีกด้าน เริ่มเปล่งประกายสดใส จากนั้นเขาก็ได้ผนึกมือด้วยมือขวา เสียงคำรามที่ไม่ได้มาจากมนุษย์ดังออกมาจากปากของเขาในขณะที่เขาปล่อยลูกบอลที่มีแสงสีทอง คล้ายกับแสงหิ่งห้อยออกมา ก่อนที่มันจะควบแน่นอยู่ด้านหลังของเขา ในชั่วพริบตาแสงสีทองดังกล่าวก็ก่อตัวเป็นรูปลักษณ์ของกอริลลาที่มีเขี้ยวแหลมคม ดวงตาที่ส่องสว่างเหมือนหลอดไฟส่งให้ทุกคนรู้สึกวิงเวียน กอริลลาที่สร้างขึ้นจากแสงสีทองจ้องมองเฟนด์อย่างฉุนเฉียวราวกับอยากจะกลืนกินเขาไปทั้งตัว ในท้ายที่สุด โรบินถูกบังคับให้ใช้ทักษะที่ทรงพลังที่สุดของเขา “ทักษะนี้สามารถใช้ได้หลังจากที่ฉันได้ฝึกฝนทักษะไม้เท้าภูโลกาจนถึงระดับสมบูรณ์แบบแล้วเท่านั้น มีคนตายจากทักษะนี้มาหลายคนแล้ว และในไม่ช้า นายก็จะกลายเป็นหนึ่งในนั้นด้วย!” ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างโหดเหี้ยมในขณะที่พุ่งเข้าหาเฟนด์ กอริลล่าซึ่งก่อร่างขึ้นจากแสงที่อยู่ข้างหลังเขาก็คำรามออกมาในขณะที่มันพุ่งเข้าหาเฟนด์เช่นกัน ในระหว่างทางกอริลล่าตัวนั้นค่อย ๆ รวมเข้ากับไม้เท้าในมือของโรบิน และไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คือระดับที่ทรงพลังที่สุดของเขา ทุกคนอ้าปากค้างเมื่อเห็นสิ่งนี้ พลังดังกล่าวเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะปราบปรามทุกคนที่อยู่ตรงนั้น พวกเขาเริ่มสงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาหากพวกเขาอยู่ในสถานะเดียวกับเฟนด์ หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว พวกเขาส่ายหัวอยู่ในใจ พวกเขามั่นใจว่าเฟนด์จะแพ้และจบลงด้วยการบาดเจ็บสาหัส ซึ่งหมายความว่าเจดและคนอื่น ๆ ก็จะต้องจบลงด้วยความตายเช่นกัน เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ใบหน้าของเจดก็ซีดราวกับคนตาย และเขาก็คว้าข้อศอกของดไวท์โดยไม่รู้ตัว ใบหน้าของดไวท์ไม่ต่างอะไรกับเจดและทั้งคู่กำลังภาวนาให้เฟนด์ปลอดภัย อย่างน้อยด้วยวิธีนี้พวกเขาถึงจะสามารถคิดแผนอื่นได้ เดเร็กและพี่ชายสองคนของเขาตื่นเต้นจนแทบจะอ้าปากค้าง ดัดลีย์ถึงกับชูแขนขึ้นไปในอากาศขณะที่เขาตะโกนว่า “ฆ่ามันซะ ศิษย์พี่โรบิน! หรืออย่างน้อยก็ทำให้มันพิการไปเลย!” เฟนด์สูดลมหายใจลึก เขาคาดการณ์ถึงสิ่งนี้เอาไว้แล้ว เขาผนึกฝ่ามือของตัวเองเข้าด้วยกัน ก่อนกริชสีดำอมเทาจำนวนสิบเล่มจะบินกลับไปที่ที่เขาอยู่ เขาเรียกดาบวิญญาณจำนวนเก้าเล่มกลับมาและพวกมันก็ปลดออกจากกริชที่ลอยอยู่ในทันที เขาร่ายผนึกมืออีกรอบและดาบวิญญาณเก้าเล่มก็ผนวกเข้ากับกริชสีดำที่เหลืออยู่ อักษรรูนจำนวนนับไม่ถ้วนเริ่มไหลเวียนไปรอบ ๆ ด้วยพลังของดาบวิญญาณสิบเล่ม มันปล่อยแสงสีดำที่พร่างพราวออกมาพร้อมกับพลังที่จะกลืนกินทุกสิ่งที่ขวางหน้า เฟนด์ได้บ่มเพาะทักษะทลายห้วงสุญญะจนถึงระดับเบื้องต้นได้แล้ว และสามารถควบคุมดาบวิญญาณได้อย่างอิสระเพื่อรวบรวมหรือแยกมันออกจากกันได้ตามที่เขาต้องการ การควบรวมดาบวิญญาณทั้งสิบเข้าเป็นกริชเล่มเดียวคือการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของเขา สายลมรุนแรงพัดผ่าน และแสงสีทองก็ส่องประกายเจิดจ้าเข้ามาในดวงตาของเฟนด์ ไม้เท้าของฝ่ายตรงข้ามทุบลงมาแล้ว เฟนด์ก็ร่ายผนึกมืออีกข้างอย่างรวดเร็วเพื่อจัดการให้กริชสีดำอมเทาสกัดกั้นการโจมตีของอีกฝ่าย พลังที่รุนแรงทั้งสองปะทะกันอีกครั้ง และคลื่นพลังก็กระจัดกระจายออกไปคลื่นแล้วคลื่นเล่า พลังกระแทกเหล่านั้นกระจัดกระจายออกไปรอบ ๆ มันพัดพาให้ฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่ว