Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 113

Ana respondió con firmeza: —No importa cuánto sea, no es mío. No lo quiero. Javier, en un principio, solo había planeado transferirle a Ana unas decenas de miles de dólares. Pero como ella no quiso darle su Instagram y él no tenía paciencia para complicarse, decidió entregarle directamente una tarjeta. Había que entender que Javier, siendo un hombre tan desconfiado, podía darle dinero a alguien, pero jamás había entregado a nadie una tarjeta a su nombre. Era la primera vez. Y aun así, fue rechazado. Por primera vez, había decidido concederle a Ana una parte de su confianza. Con una expresión seria, Javier, impaciente, empujó la tarjeta en la mano de Ana y dijo: —Si no la quieres, tírala. Mañana no vengas al hospital. Voy a hacer los arreglos para que mi abuelo regrese a la casa de los Ruiz. Habrá personal especializado que se encargue de cuidarlo. Ana quiso decir algo más, pero Javier ya se había ido a grandes pasos. Ana se quedó con una tarjeta más en la mano. En efecto, necesitaba di

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.