Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 176

Realmente hacía frío. Todo su cuerpo sentía el frío. Yaritza siempre había sido consciente de lo despreciable que podía ser él, pero nunca se atrevió a imaginar que la forzaría a congraciarse con él frente a Hernán y Manolo. Yaritza se sentaba rígida en el sofá, sus ojos velados en una bruma nebulosa, su cuerpo estaba allí, pero su alma hacía tiempo que se había dispersado con el viento hacia sus sueños. Dieguito, realmente quiero un poco de helado, por favor, déjame probarlo. Yari, querida, no deberías comer helado durante la menstruación. No me importa, ¡solo quiero algo! Dieguito, te lo estoy suplicando de verdad. Yari, sé buena. Si es algo bueno para ti, no tienes que pedirlo, yo, Diego, haré cualquier cosa por ti. Pero si es malo para ti, aunque me cueste la vida, no lo haré. Cómo había sido alguna vez tan amable con ella, y ahora su frialdad era igualmente cruel. Yaritza rápidamente giró su rostro, luchando por ocultar las lágrimas que casi se derramaban. Dieguito y Yari habían s

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.