Capítulo 80
Nadie sabía lo mucho que había temido y sufrido Carmen cuando se enfrentó a Javier y Laura. Varias veces estuvo a punto de llorar.
Si realmente hubiera llorado frente a ellos dos, habría quedado totalmente humillada.
Afortunadamente, logró contenerse.
Pero ahora ya no podía más.
Tenía muchas ganas de llorar, de soltar toda esa angustia.
Al fin y al cabo, esa calle estaba vacía, ya no importaba.
Frunció los labios, respiró hondo y, de repente, las lágrimas comenzaron a brotar.
Aunque había perdido a su madre desde pequeña y su padre se volvió a casar, creando una nueva familia, nunca había sido tratada injustamente por él. Su madrastra no le mostró interés, pero tampoco la acosó, y su hermano pequeño le tenía miedo, por lo que no se atrevía a hacerle nada.
¿Nunca había sufrido tanto como ahora?
Laura, aprovechándose de Javier, siempre la desafiaba y la atormentaba. Carmen, en su primer intento de defenderse, fue completamente detenida por Javier.
Pensar que, si casti

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ