Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 892

Siguieron caminando a paso largo hasta el auto, esta vez Benjamín era quien conducía. Benjamín manejaba de manera descontrolada, mientras Lorena, que había tomado de manera imprudente la pastilla, sentía un dolor punzante en la cabeza. Los fragmentos comenzaron a reconfigurarse, volviéndose más claros, pero los puntos clave aún seguían sin poder recordarlos. Su rostro estaba pálido, y su cuerpo empapado en sudor. Benjamín, mientras prestaba atención a los perseguidores atrás, gritó a todo pulmón su nombre: —¡Lorena, estás bien? Lorena, demasiado adolorida para hablar, se aferró con fuerza al respaldo del asiento. —¡Vámonos! Benjamín no le dio más importancia al asunto y pisó el acelerador al máximo. Finalmente llegaron a un lugar desolado, y los perseguidores, por fin, dejaron de seguirlos. Detuvo el auto y miró a Lorena, que seguía temblando. —¿Cómo estás? Lorena, temblando por completo, con voz rasposa, respondió: —Está bien, he recordado algunas cosas, pero al igual que tú, tal vez

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.