Capítulo 12
—Antes también pensaba que el porvenir era lo más importante, que, si alcanzaba una posición lo suficientemente alta, podría darle a mi amada y a mi familia la vida perfecta. ¡Pero en realidad, me he quedado sin nada! Si pudiera, de verdad entregaría todo lo que tengo a cambio de la vida de Mari y de nuestro hijo…
Fue entonces cuando Ana comprendió que, antes incluso de esta boda, Alejandro ya lo había planeado todo.
Él quería, desde lo más alto, empujarla al abismo y vengar a María.
La policía irrumpió en la sala y se llevó a Ana, a Carlos y también a Alejandro.
Ana, entre lágrimas, soltó una carcajada.
—¡Alejandro, estúpido! ¡Yo no voy a morir! ¡Pero tú estarás muerto en vida! ¡El resto de tu existencia, día y noche, tendrás que soportar la agonía, cargar con las consecuencias de haber matado a María y a su hijo! ¡Jajajaja, todo esto es lo que mereces!
Alejandro creyó que todo había llegado a su fin.
Y aceptó con serenidad su destino.
Condenado a tres meses de prisión, perdió su empl

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ