Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 12

Alicia frunció el ceño, a punto de responder, cuando Ignacio, de pronto, corrió escaleras arriba, amenazando con saltar. —¡Ignacio! —Gritó ella, furiosa. —¡Contéstame ahora mismo! Replicó él, al borde de la barandilla, llorando: —¿Te has enamorado de Bruno? ¡Si es así, salto ahora mismo! Hizo ademán de lanzarse al vacío. Los ojos de Alicia se abrieron, el corazón le dio un vuelco: —¡Deja de hacer tonterías! —¡Entonces prométeme que estarás conmigo! ¡Si no, salto! Alicia cerró los ojos, las sienes palpitándole con fuerza. Al final, cedió: —Está bien, haré lo que tú digas. Ignacio, de inmediato, dejó de llorar y bajó corriendo para abrazarla con fuerza: —¡Al fin eres mía! Alicia le devolvió el abrazo, pero no sentía ni una pizca de alegría. Gabriel, que presenciaba la escena, preguntó con incomodidad: —Presidenta Alicia, ¿aún quiere que contacte con el señor Bruno? Ignacio alzó la cabeza, furioso: —¿Para qué vas a llamarlo? ¡Ya te he dicho que solo era un instrumento, ya no tiene nada qu

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.