Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 24

Todo el lugar quedó en silencio. Alicia, de pie en la penumbra, tenía manchas de café en el vestido y el pelo revuelto sobre la frente. —¿Vienes a interrumpir la boda? —Rosa entornó los ojos. Alicia la ignoró, avanzó hasta quedar frente a Bruno y se arrodilló. Su voz, tan ronca que apenas se oía: —Sé que merezco la peor de las condenas, pero te suplico que me mires una vez más... Los invitados estallaron en murmullos. La dueña de la familia Pérez, siempre fría y altiva, se arrodillaba en público. Bruno dio un paso atrás: —Alicia, no hagas esto. Su voz, más áspera: —He escrito trescientas cartas de amor, desde que nos conocimos hasta el día en que me enamoré de ti y nunca lo quise aceptar. Temblorosa, abrió la caja: los sobres revolotearon como mariposas. Pero Bruno no se conmovió, ni siquiera miró, simplemente negó con la cabeza: —Es demasiado tarde. Cuando el anillo de Rosa finalmente se deslizó en su dedo, Alicia oyó el sonido de su propio corazón haciéndose trizas. Se besaron bajo l

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.