Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 229

En el rostro de Pablo se dibujaba una expresión de locura. En la familia Gutiérrez había un niño y dos ancianos, todos incapaces de defenderse. Si atamos a estas tres personas, Braulio no tendrá más remedio que venir a morir. Quiero que en el lugar donde falleció Ezequiel, toda su familia se arrodille para pagar con sus vidas. Braulio llevó a Sara de regreso a su casa y, al llegar al vecindario, Sara no bajaba del auto. Braulio, al notar que ella no hacía ningún movimiento, le preguntó:—¿Por qué no bajas? Sara, algo nerviosa, respondió:—Mi habilidad para defenderme no es mala, pero hoy no sé qué me pasó; alguien logró noquearme. Su habilidad parece bastante fuerte. Tengo miedo de que esa gente venga a buscarme a casa. Braulio recordó entonces que ella vivía sola:—¿Qué quieres hacer entonces? Sara pensó en la buena habilidad de Braulio para pelear:—¿Qué tal si... te quedas en mi casa esta noche? Braulio se quedó atónito por un momento, sintiendo como si estuviera en una escena de teleno

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.