Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 10

Asentí obediente y él dejó de hablar de matrimonio para conversar sobre trabajo y vida cotidiana en su lugar. La atmósfera entre nosotros se relajó, y su forma de hablar revelaba la ternura de un mentor hacia su aprendiz. Después de la cena, se ofreció a llevarme a casa, pero me excusé diciendo que quería caminar un poco por la zona, y nos despedimos en la planta baja del restaurante. Sentí que alguien me observaba, pero al voltear bruscamente no vi nada inusual. Pensé que quizás estaba demasiado nerviosa. Caminé un rato por los alrededores de unas oficinas donde había enviado currículos, evaluando el entorno. Pronto se hizo de noche y tomé un taxi para volver a casa. Inadvertidamente, miré en el espejo retrovisor y vi de nuevo el mismo coche que había seguido a José durante el día. Esto me asustó un poco y apreté la mano en el cinturón de seguridad. Parece que lo que temes siempre termina sucediendo. Cuando estábamos a unos cientos de metros de mi complejo residencial, el taxi se detu

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.