Capítulo 16
Al escuchar esas palabras, me enfurecí de inmediato.
Las percepciones de Diego ya habían sido distorsionadas por Andrea y Pablo.
—Diego. —Dije fríamente. —Recuerda esto, no importa lo que pase entre tu madre y yo, siempre serán hermanos. Al herir a Sergio, estás hiriendo a tu propia familia, ¿entiendes?
Diego resopló con desdén y se marchó.
Sacudí la cabeza y levanté a Sergio.
—Papá, ¿podemos irnos a casa?
—No quiero ir al parque de atracciones.
Preguntó en voz baja.
Le besé la frente y respondí: —Claro, volvamos a casa.
Hablé brevemente con el profesor antes de llevar a Sergio de vuelta a casa.
Una vez en casa, envié un mensaje a Andrea explicando la situación y diciendo que no llevaríamos a Sergio esa noche.
Ella respondió rápidamente: [Como quieras.]
Mirando esa respuesta fría, no pude evitar sonreír amargamente.
En algún momento, pensé que podríamos formar una familia feliz, qué ilusión.
Esa noche, jugué un rato con Sergio y luego le conté una historia para dormir.
Observándolo do

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ