Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม
No Llores por MíNo Llores por Mí
โดย: Webfic

Capítulo 17

—Sí, he cambiado. —Porque he visto muchas cosas con claridad ahora. —Andrea, sigamos cada uno por nuestro lado, cuidando de nuestros hijos. —Para cualquier asunto, comunícate a través de los asistentes. Dicho esto, me giré y me alejé sin mirar atrás. Al volver a la oficina, me sumergí en el trabajo intentando olvidar el desagrado de la mañana. El teléfono interrumpió mi paz por la tarde; era Pablo. Una oleada de ira me recorrió instantáneamente. —Señor Gabriel. —Comenzó Pablo, con un tono cauteloso y algo temeroso. —Me gustaría hablar contigo personalmente. —Hay cosas que creo que necesitan una explicación cara a cara. —¿Cuándo te vendría bien? Tras un breve silencio, respondí con frialdad: —Señor Pablo, con todo respeto, no hay nada que debamos hablar entre nosotros. Parecía haber anticipado mi reacción, soltando una risa ligera: —Señor Gabriel, entiendo tus prejuicios hacia mí, pero realmente espero que me des una oportunidad para explicarme. —Nuestra relación con Andrea fue merame

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.