Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม
No Llores por MíNo Llores por Mí
โดย: Webfic

Capítulo 30

—¿Cómo has venido? Le pregunté a Andrea, sorprendido por su visita. Ella guardó silencio por un momento antes de responder: —Gabriel, hay algo que creo que deberías saber. Dejé los documentos que tenía en las manos y le indiqué que continuara. —Hace unos días, Diego se peleó en la escuela. Explicó: —La razón fue que algunos compañeros dijeron que no tenía padre. Respondí con indiferencia: —¿Y qué más? Andrea suspiró: —Originalmente quería manejarlo yo misma, pero me he dado cuenta realmente no sé cómo comunicarme con él. —Gabriel, sé que no he sido una buena madre, pero espero, ¿podrías ayudarme? Miré a Andrea y por primera vez vi una sombra de confusión y desamparo en su rostro. Me reí. —Si sabías que llegaría este día, ¿por qué hiciste cosas en el pasado que perjudicarían a los niños? ¿O siempre has tomado mi gentileza por debilidad? Andrea se quedó atónita, abrió la boca varias veces, pero se detuvo antes de hablar. —Si has hecho algo mal, entonces debes enfrentar las consecuenci

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.