Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม
No Llores por MíNo Llores por Mí
โดย: Webfic

Capítulo 31

Sonreí levemente: —No es solo por eso. Principalmente, es para educar mejor a mi hijo. Al mencionar a mi hijo, noté un destello de sorpresa en los ojos de María, pero rápidamente recuperó la compostura. —¿Así que tienes un hijo? Preguntó suavemente: —¿Podrías hablarme de él? Vacilé por un momento, pero finalmente empecé a hablar: —Se llama Sergio, tiene 9 años. Es un niño muy sensato. María asintió con una sonrisa: —Parece ser un niño encantador. Seguramente eres un buen padre. Continuamos charlando un rato y la atmósfera se fue relajando gradualmente. María era una buena conversadora, siempre encontraba temas interesantes. Sin darnos cuenta, pasó una hora. Rafael miró su reloj y dijo: —Ya es tarde, deberíamos volver a la oficina. Nos levantamos para irnos. María me dijo: —Señor Gabriel, ha sido un placer conocerte. Si no te importa, podríamos mantenernos en contacto. Dudé un momento, pero finalmente asentí: —Está bien, podemos agregarnos en WhatsApp. Intercambiamos números de telé

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.