Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 45

—¿Es usted familiar del paciente? —Preguntó la enfermera mirándome. Negué con la cabeza: —Solo lo conozco. Si necesitan algo, pueden llamar a su padre. En ese momento, Ramón, que estaba en la ambulancia, se incorporó de golpe, presa de una repentina agitación: —¡Me mentiste, me engañaste! —¿Está grave? —Pregunté sin prestarle atención. La enfermera negó: —No parece nada serio, solo ha perdido bastante sangre. Necesitará una transfusión. Si es familiar, acompáñenos al hospital. Volví a negarlo: —No lo soy. Localicen a su familia. Yo tengo cosas que hacer, me marcho. Ignorando los gritos de Ramón a mi espalda, di media vuelta y regresé a la universidad. Todo el camino estuve dándole vueltas a lo que había dicho, que Pablo había actuado contra el Grupo Fernández por mi culpa. Una afirmación tan absurda solo a Ramón se le ocurriría. No me di cuenta de que varios compañeros me señalaban y murmuraban mientras pasaba. Hasta que llegué al campo de deportes y vi la cantidad de estudiantes reuni

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.