Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 33

María desvió la mirada hacia el horizonte y dijo, —Si el Presidente Fernández no tiene nada más que decir, sería mejor que pase más tiempo con la señorita González. Ella te necesita mucho. —Aquí con el abuelo, yo me encargo. Sin esperar la reacción de Alejandro, se dio la vuelta y regresó a la habitación del hospital. En el momento del incidente, no le contó a Alejandro, y ahora sentía que no había necesidad de hacerlo. No le había dicho nada porque sabía perfectamente cuál era su lugar en el corazón de Alejandro. Él no la amaba, ni le importaba en lo más mínimo. Incluso si se lo hubiera contado, él solo habría pensado que estaba utilizando la situación para ganarse su compasión. ¿Para qué humillarse? En ese momento no dijo nada, y ahora aún menos. Con determinación, María regresó a la habitación de Don Fernández, dejando a Alejandro solo junto a la ventana, fumando. Viendo su espalda decidida, Alejandro se sintió de repente inquieto. Mordió el cigarrillo hasta deformarlo. Unos minutos

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.