Capítulo 10
Víctor y María se quedaron petrificados.
Víctor preguntó: —¿Qué estás haciendo?
María también estaba muy confundida.
Agité la foto y, con indiferencia, dije: —Pruebas. Las pruebas de tu infidelidad, presidente Víctor. No me importa que sigan siendo cariñosos frente a mí, pero si lo capturo en foto y video, no me culpes por no ser amable.
Víctor se dio cuenta tardíamente de la inapropiada cercanía con María y rápidamente soltó su mano.
La cara de María mostró una expresión de vergüenza.
Ella se apresuró a disculparse: —Lo siento, lo siento. Solo estaba tratando de calmar a Víctor. No fue intencional.
Dijo esto a punto de llorar, con un rostro que inspiraba lástima.
Desvié la mirada con disgusto.
Este truco realmente me repugnaba.
Y Víctor, efectivamente, cayó en su juego. Inmediatamente sostuvo los hombros de María y dijo furioso: —¡Sara, pide disculpas!
Yo solté una risa fría: —¿Y ahora de qué debería disculparme? ¿Por haberlos capturado de la mano en una foto ínt

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ