Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม
Un Amor OlvidadoUn Amor Olvidado
โดย: Webfic

Capítulo 11

Justo cuando estaba a punto de tomar un taxi, un coche negro y discreto se detuvo lentamente frente a mí. —¿Sare?—La ventanilla se bajó lentamente. Miré hacia arriba, confundida. En el momento en que levanté la vista, un rostro apuesto invadió mi visión. Me quedé paralizada:—¿El presidente Manuel? Manuel salió del coche y abrió la puerta para ayudarme a entrar. Tardé un momento en reaccionar: —Presidente Manuel, ¿cómo es que aún está aquí? Mientras conducía, Manuel dijo con calma: —Supuse que todavía podrías estar en el hospital, así que di algunas vueltas por la zona y, efectivamente, todavía estabas. Sacó cuidadosamente un pañuelo de papel: —¿Acabas de vomitar? Tomé el pañuelo y me limpié, hablando en voz baja: —Sí, me siento un poco mareada. Podría ser un efecto secundario de la conmoción cerebral. Las cejas de Manuel se fruncieron ligeramente. Su mirada detrás de las gafas era muy seria. En ese momento me di cuenta de que mi espalda estaba empapada en sudor. Mientras conducía, Manu

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.