Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม
Un Amor OlvidadoUn Amor Olvidado
โดย: Webfic

Capítulo 337

Pregunté: —¿Dónde está Manuel? Rodrigo sonrió: —El presidente Manuel vino al hospital esa noche. Terminó de hablar y miró hacia Anita. Anita entendió de inmediato: —Está bien, me voy, ¿eso está bien? Me sonrojé: —No te estoy echando... de verdad... Anita resopló: —Mira, no intentas retenerme sinceramente. Sabía que solo piensas en el amor, ignorando a los amigos, hm... Aunque dijo eso, no había ni un rastro de enojo en su rostro. Ella me dijo sonriendo: —Aprovecha bien la oportunidad y consigue pronto al rico y guapo presidente Manuel... ¡ya sabes! Me sentí aún más incómodo: —¿Qué sé? Tú... ¿quieres que Rodrigo te lleve? Anita miró al elegante Rodrigo y rápidamente agitó las manos: —No, no, no, no quiero. Después de decir eso, se fue saltando y brincando. Rodrigo me miró y pareció algo nervioso: —Señora Sara, por favor, no empareje a la gente al azar. Una persona que trabaja todo el año como yo no tiene derecho a enamorarse. Quise llorar y reír al mismo tiempo: —¿Fue tan obvio lo que h

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.